Powered By Blogger

Thursday, October 31, 2013

.Setahun Sebulan Si Twin Zara.

Assalamualaikum

Lama jugakla aku x hupdate blog kan. Bizi nauu skng ni. Lepas ni makin bizi la aku. Partner keja aku nak kawen so aku sorang2 la yang buat keja nty. Hmm.. Xpa.. Orang nak kawen punya pasalkan,hikhik. Sebenarnya aku banyak benda nak share dalam blog ni. Berderet2 dalam pale otak aku ni tapi disebabkan dasar kemalasan ku yang tinggi ni maka semua dah hancuss sebab aku lupaa. Sekian.

Entry kali ni aku nak cerita pasal zara's lah. Dah lama kot x hupdate pasal diorang. Dok cerita pasal aku yang x kuruih2 ni. Apa pun x bole. Ehem.. Bulan ni zara's dah masuk setahun sebulan. Alhamdulillah.. Dah lepas setahun dah anak2 ku ni. Dah macam2 perangai keluar. Sekarang ni diorang rapat more to ayah diorang. Aku relax ja,hahaha.. Apa2 mesti ayah. Pantang sangat kalau ayah keluar mesti nangis nak ikut. Kalau ayah duduk ke mesti dua2 pegi kat ayah. Anak ayahla katakan. Husband ni plak rajin plak layan diorang. Tu yang diorang suka kott. Nak bermanja2.

Zara's x bole jalan lagi *lap air mata*. Memangla normal baby umo time skng x pandai jalan lagi. Kadang tu hati mak ni risau jugak. Apsal la anak2 aku ni x pandai jalan lagi. Tapi aku try positifkan diri aku. Nty2 berjalan la tu. Sabar je.... Dua tiga hari ni amalia dah bole jalan sikit dah, hoyeay!! Bole jalan dua tiga langkah ja. Tu pun aku dah suka gila. Diorang ni bole je jalan tapi takut. Selalu ja aku dengan husband train diorang berjalan tapi bila kitorang lepas tangan nangis takut. Dua2 sama ja. Macam berpakat pun ada. Ummi is gewamm nakk.. Nak latih anak2 ni kena kuat dan banyak sabar. Tambah2 kalau jenis mak bapak yang dua2 keja. Sampai rumah plak lewat. Letih tau.. Tapi aku kuatkan jugak semangat ni. Hati kena kuat layan anak. Main dengan anak. Sebab time malam la dapat spend time sama2. Aku xmau nty anak2 x kenal ayah n ummi diorang. Sekuat mana pun kita carik duet tapi anak2 mesti letak no 1. Kesian kot kecik2 x dapat perhatian mak ayah. Aku xmau jadi macam tu. 

Pasal gigi plak sama ja macam dulu. Cuma amalia ja dah lima batang. Amani still 4 lagi. Tapi berlagakkkk sangat tau bebudak ni. Kak wan (pengasuh) cakap diorang xmau makan bubur dah. Bila bagi bubur ja diorang luah balik. Perasan dah besar letteww. So skng ni aku bagi diorang makan nasik yang macam kita makan. Laju ja kalau aku suap. Biasa kitorang bekalkan diorang sup. Buat masa skng sup la feveret diorang. Tapi kadang tu ada jugak time2 diorang macam dah jemu asyik makan sup je kan, diorang x makan jugak sup. Tu part yang aku pening. Apa la yang aku nak masak untuk diorang. Paling senang aku buat telur hancur. Zassss.. Sangatlah cepat dan sodappp. Beras plak kitorang siap2 beli 5kg bagi terus kat kak wan. Senang. Sekarang ni bab nak bagi makan plak dah jadi satu hal. Bila dah start besar ni keja dia asyik main jela. Makan tetap nakkkk.. Main pun nakkk. Acaner tu? Kadang tu bagi diorang makan dekat sejam. Yelah.. Makan sambil main. Nak halang x bole. Nak berenti makan kesian plak sebab bila suap tetap nganga. Tu tanda memang nak makan la tu kan. Aku kan jenih mak2 mithali. X sanggup tengok anak2 kelaparan sebab malas nak suap anak *kembang idung besar sangat*. Kadang kalau time nunggu diorang main, nasik anak tu aku ngap sikit bole? Muahaha.. Xdak sivik langsung. Patutla badan maintain gebu. Nasik anak pun kauu bedal, apa kes??

Perangai baru diorang sekarang ni dah pandai main berdua. Dulu main sorang2. Sorang kat sini sorang kat situ. Ada time sorang berkepit kat aku sorang lagi tetap main. Kadang bertukar. Perangai diorang ni sejak kecik bertukar sama sendiri. Aku pun pening. Tapi sekarang ni dah pandai main sama2. Ada kawan kan xdakla dok menempek kat kita dah. Baru sedar kot bole main berdua, ekeke.. Mainan feveret sekarang ni langsir. Langsir pun korang bole main kannn, uhuk.. Amalia la yang ajar amani main. Amalia ajak amani main cak2 kat langsir tu. Lepas tu masing2 gelak. Sweet sangat. Last week aku cuti jaga diorang sebab kak wan demam. Time jaga diorang tu aku bole tertido. Boring punya pasal. Diorang main berdua je. Aku ni terkulat kulat sensorang. Nak tengok tv xdak cerita best. Rumah aku xdak astro woiii. Maka terlelap lah aku sebentar jua. Aku terjaga sebab kak ipar aku balik, dengar grill terbuka. Nasib sempat terjaga kalau x kantoiii aku tertido. Tengok zara's, sikit punya sedap main kat kabinet tv. Pandai korang berdikari time ummi tido kann. Gud girl sangat.

Pheww.. Lepas ni zara's nak masuk setahun dua bulan. Macam2 benda dalam pale ni nak buat. Aku rasa macam dah terlewat aku nak ajar diorang kenal abc, 123, alif ba ta even diorang baru setahun. Kesian. Kitorang p keja awal balik keja lambat. Kadang tu letih sangat nak ajar diorang. Aku penah baca ada mommy yang ajar anak pakai flash card seawal usia 6 bulan. Jangan terkejut tau sebab aku mula2 baca pun terkejut jugak. Tapi mak sempat kaberr nakkk.. Sebenarnya otak baby ni macam sponge. Apa yang kita ajar walaupun sikit, walaupun sekejap otak diorang akan serap. Dats why kalau nak ajar anak kena ajar dari kecik. Aku agak menyesal la x ajar diorang awal2. Flash card ada kat rumah ni ha tapi bukan ajar anak pun. Anak buat main ade la. So, aku mcm nak buat schedule tiap2 hari nak ajar diorang apa.. Nty xdela pening kepala nak ajar yang mana satu. Bila dah ada schedule semua tersusun. Sekarang ni aku banyak download video alif ba ta, abc, barneys. Hari2 la aku pasang video ni tapi gwiyomi tetap kat hati diorang. Kpop sungguh anak2 aku ni. Tapi tu semua laghhhaaaa.. Kena ubah semua tu. Lepas ni xdak gwiyomi2 dah.





























Yeay.. Zara's dah makin besar.. Terima kasih Ya Allah berikan kami anugerah yang x ternilai harganya. Terima kasih kerana memilih kami menjadi ayah dan ummi kepada dua malaikat kecil ini. Aku masih ingat lagi pesan husband. "Allah pilih kita dapat anak kembar ni sebab Dia tau kita mampu". Alhamdulillah.. Kata2 tu bagi semangat kat aku setiap saat. Anak2 ummi sikit pun x penah bebankan ayah dan ummi. Malah kehadiran zara's buat hidup ayah dan ummi lebih bahgia. Ummi doakan zara's jadi anak2 yang solehah, bijak dan mendengar kata. Tiap kali lepas solat x penah ummi lupa titipkan doa untuk anak2 ummi. Moga Allah mendengar setiap doa ummi. 

Okbai

P/s: masa kecik rambut kurang. Ramai ckp cam baby boy kan. Skng rambut dah byk muka pun dah jadi gegurl. Selamat! :)

Thursday, October 24, 2013

.At Last, The Engagement Day.

Assalamualaikum

Hye peeps!! Hari tu aku dah janji kan nak up entry pasal engagement kakak aku, kakpah. Alhamdulillah.. 13 oct lepas majlis pertunangan kakpah berjalan dengan lancar. Walaupunn hari tu seharian hujan turun tapi time aku bawak kakpah p make up n masa bakal mak mertua kakpah sarung cincin cuaca elok ja. Lepas ja abes sarung cincin terus hujan turun dengan lebatnya.. Hujan rahmat mungkin.

Majlis start lepas zohor dalam kol 2.30pm.. Tunang kakpah ni dok x jauh mana pun. Orang banjar cakap kulaan sajaa. Aku orang banjar oii.. Duduk pun sebelah kampung aku ja. Dekat sangatlah. Kalau nak balik kampung raya x payah jenuh nak bergaduh 
*lap air mata*. Hari tu kitorang jamu bihun sup, pulut kuning dan rendang kerang sajoo. Terbaikkk sangat rendang kerang tu sampai semua tercari2 last2 yang hadooo. Okay, korang layan gambar jela eyh. Biarlah gambar yang berbicara. Gambar ni aku amek2 kat orang ja. Sendiri punya gambar x sempat nak snap *maafkan beta*.

Ni masa tengah make up. Gigih sangat make up retis tu berlakon kunun2 nak masuk majalah pengantin edisi bulan october gittew. Ninndiaa lah shahrul. Kenai dak??? Ehem.. Dia lah make up kan aku time aku bertunang, nikah dan sanding. Memang aku pueh hati gilerr dengan solekan dia. Dats why aku suggest kat kakpah make up kat shahrul ni. Kalau sapa2 kat luar nun yang berminat nak make up dengan shahrul ni bole p kat butik dia kat parit buntar. Sebelah old town saja. Nama butik dia Risik Mempelai. 



Baju tunang kakpah ni tunang dia yang belikan. Baju yang asal bukan cmni. Kat bawah baju tu asalnya ada manik2 macam yang ada kat dada kakpah tu tapi dia buang pastu dia tampal dengan lace kaler pink tu. Nasib tantek tapi apsal aku tengok baju kakpah ni dah serupa macam baju nikah aku dulu jerkkk!*is kembang idung tahan marah*. Shawl pink tu last minit beli. Through online. Tu pun kaklai yang belikan kalau x sedeyy semua dah grand tetiba plak tudung x berapa nak tantek kheenn.. Veil tu plak kakpah sewa kat butik pengantin kuala kurau ja. Elok sangat veil tu ada sebijik kaler baju n tudung kakpah. Macam dirancang ja semua ni. Smooth sangatlah perjalanan pertunangan kakpah ni. Langsung xdak kelam kabut ka apa walaupun banyak benda lagi x siap. Bantal pelamin dan tapak hantaran pun kakpah sewa kat butik ni jugak. Senang sekali harung kan. Semua hantaran leha andamanla yang buat, kaklai lettew. Tapi untuk hantaran dan mini pelamin next entry la ya aku post. 






Yang homei2 ni lah buah hati pengarang jantungku ^_^



Rombongan pihak lelaki sampai dalam ko 2.30pm. Masa diorang sampai ni nasib lah x hujan kan. Cuaca time ni cantik ja. X panas x hujan. Sedap2 mata memandang gittewlah. 






Time ni sebenarnya lawak sikit sebab biasakan kalau bakal tunang lelaki shoukd be kena tunggu luar or xpyh datang pun xpa. Kes tunang kakpah ni lainn. Dia menonong ja masuk. Siap duduk sebelah pelamin lagi. Adik beradik dia semua bising gelakkan dia. Dia nak turun semua dah x bagi sebab majlis dah mula, ekeke













Lepas ja abes majlis bertunang, kitorang sempat lagi sambut bufday cik nuai dengan anak dia kamila. Cik nuai ni cousin aku. Sayang kek dah cair sebab lupa simpan dalam fridge. Nasib ada 1 lagi kek.









Icha ni menangis sebab dia x bagi orang lain amek gambar dengan makngah dia. Alahai la icha.. 


Ha ni la tukang2 siat daging ayam. Banyak masuk mulut dari siat. Tambah2 abg li memang xleh nak nipu dah. Bukti dah ada. Patutlah rajin benor p siat daging ayam ni. Ada makna rupanya, miahaha.. 




Seronok sangat aku rasa hari tu. Bagi famili aku ni lah majlis penutup yang paling best untuk tahun 2013 ni. X lama lagi makin berkembangla famili kami ni. Tapi kesian kat arwah abah x dapat nak rasa semua ni. X dapat nak tengok cucu2. Semoga arwah tenang di sana. Apa2 pun welcome to our famili my future brother in law!!

Okbai.

p/s: Semoga perhubungan kakpah dan ayie akan ditamatkan dengan pernikahan yang sah. Cepat2 naik pelamin ye uolls.. Moga2 aku kurus time tu, hikhik..

Tuesday, October 22, 2013

.Demam Laaa.

Assalamualaikum

Hari ni aku dengan husband x keja woiii.. Malam tadi pengasuh aku col bagitau dia demam. Semalam masa amek zara's dia dah bagitau aku dia rasa macam nak demam. Husband dia memang dah kena demam. Virus agaknya sebab kat tempat keja aku pun ramai yang dah demam. Musim jugak mungkin. Sekarang kan sekejap panas sangat sekejap hujan lebat. Memang x bole agakla cuaca sekarang.

Aku bila pengasuh dah cakap camtu memang confirmlah aku kena cuti khenn. Aku mak2 yang jenih mithali gitteww *mata ke atas sangat2*. Malam tadi plak masa tido aku terjaga, pegang badan amani panas sangat. Aku bagitau husband xpyhla p keja bawak anak p klinik. Husband ok ja. P klinik doc check amani ok ja cuma ada batuk berkahak n selsema. Tapi yang demam si amalia plak. Padahal malam tadi amalia okay ja. Kan aku dah cakap diorang ni suka bertukar. Haish pening mak.. *urut2 dahi lincin kite*.

Balik dari klinik weolls anak beranak p melepak kat mapley jap. Sarapan katenyerr sementara nak tunggu manjaku bukak kol 10 khenn. Husband nak beli botol susu anak nak ganti botol susu yang pecah kat rumah kaklai ari tu. Sedih tauuu.. Tup2 ari ni apa yang malang nasib xtaula.. Amalia plak yang buat pecah botol susu lagi satu. Kat mapley plak tu. Semua orang tengok. Malu seyhhh.. Habiss sudah dua2 botol susu version glass zara's. Kira lama gakla diorang pakai botol susu tu. Pape pun memang puas hati gilerr pakai botol susu ni sebab senang nak cuci. 

P manjaku carik botol susu tommie tippie glass dah abes derr.. Xdak rezki nak pakai botol susu tu dah. So kitorang pun decide beli jela tommie tippie yang plastik punya. Tapi nty lagi 3 bulan kena tukar lagi la urmphh.. 

Okbai

P/s: bes sekali sekala mengcutikan diri sendiri nih. Rasa nak buat tetiap hari gittew!! ;p

Saturday, October 19, 2013

.Masak Memasak.

Assalamualaikum

Aku dengan husband jarang sangat makan kat luar. Kalau dalam sebulan tu bole kira dengan jari la berapa kali ja husband bawak aku makan luar. Bagi husband dia lagi suka makan kat rumah. Satu, sebab kalau masak kat rumah for sure menjimatkan. Masaklah banyak mana pun tetap murah banding kat luar. Kalau kat luar tu makan x lebih dari rm20 memanglah x sah. Takuit aku. Aku lagi rela bersilat kat dapur dari tetiap hari perabih duet semata mata nak makan kat luar saja. Idokle teman.


Dua, kalau masak kat rumah lagi sedap banding kat luar. Tu husband la yang cakap. Bukan aku.. Iye2 je husband ni. Masakan sapa yang sedap? Aku ka dia? *angkat kening sebelah*. Tapi husband ni Alhamdulillah........ Memang x cerewet langsung bab makan2 ni baqqq angg. Phewww.. Nasib baik sesangat. Sebab aku ni pun bukan kaki memilih pun. Asal ada semua aku bedal. Maleh kot aku nak layan kalau laki yang ni x makan tu x makan.


Dulu masa mula2 kawen aku jarang masak kat rumah sebab time tu aku tengah pregnant. Masa awal2 pregnant dulu aku memang x bole langsung makan kat rumah. Kalau aku tapau makanan bawak balik rumah pun x bole. Aku bole makan kat luar n kat rumah orang ja gitteww. Tiap2 hari la aku dengan husband makan kat luar. Dahla time tu baru kawen, baru nak hidup orang kata. Kewangan pun belum stabil lagi tapi mai plak penyakit orang pregnant ni macam2 la. Nasib la penyakit tu mai masa 1st trimester ja. Masuk ja 2nd trimester aku dah sihat walafiat macam biasa.

Aku ni sebenarnya bukan pandai masak pun. Tapi kalau nak kata pandai macam mana tu pandai yang bole buat bini la, cewwahh hahaha. Dulu masa bujang kakak2 aku la tukang masak. Aku tolong basuh pinggan ja. Banyak benda lagi aku kena belajar. Sejak aku kawen ni, aku macam dah suka plak nak masak2 ni sebab bila aku masak, husband suka puji masakan aku. Aku tau husband saja nak amek hati aku walaupun kadang tu aku masak x sedap. Seronok bila ada orang appriciate apa yang kita buat. Semangat nak buat benda baru berkobar kobar. Sebab tu la aku selalu masak benda baru. Kalau xtau aku google la. Senang kot. Kadang tu ada yang jadi, ada yang x jadi.


Niat aku cuma nak jaga husband ja. Aku nak husband rasa air tangan wife dia. Tu kan tanggungjawab aku jaga makan minum husband. So, aku kena perbaiki cara masakan aku. Aku buat semua untuk husband. Aku lagi suka bila dia makan sampai bertambah tambah. Sekarang ni husband dok mengadu kat aku perut dia dah makin besar. Pastu ramai yang tegur husband dah berisi. Aku suka sangat bila husband macam ni. Xdakla orang kata husband kurus kering penat cari duet. No no no. 


Husband sebenarnya pun pandai masak jugak. Kadang tu kalau mai angin rajin dia masak pun dia yang buat. Aku x kesah. Asal perut comei aku ni terisi. Seronok oo kalau kadang2 husband kita plak yang tolong masak. Aku suka aku suka muahaha.. Masakan yang paling sedap husband masak, masak lemak cili padi. Masakan ni sampai sekarang aku x khatam2 lagi. Memang senang tapi nak bagi masakan tu ummppphh susahlah. Mak x retiii *lap peluh*

Tapi sesungguhnya, masak kat rumah memang tersangatlah menjimatkan. Bagi orang yang macam aku, yang x berapa nak mewah, hidup bersederhana memang patut masak kat rumah. Lagipun kalau weekdays lepas balik keja biasa aku dengan husband x makan malam. Kalau nk makan sangat pun kitorang buat cucuq ikan bilis saja. Time weekend ja husband mintak masak nasi lauk pauk segala. Biasa hari sabtu husband cuti. Cuma hari ahad ja husband ot. So, aku masak yang berat2 pun masa hari sabtu jela. Hari ahad aku sibuk jaga zara's. Memang x sempat nak masak. Selalu aku balun megi saja.. 

Okbai

P/s: seronok kan kalau banyak makan tapi badan x naik2.. Senang aku nak masak apa saja hari2.. ;p


Thursday, October 17, 2013

.Salam Aidiladha.

Assalamualaikum

Pheww.. Mintak maap sangat2. Nak up entry pasal raya korban pun x sempat,hukhuk. Lepas balik dari kampung banyak nauu keja nak siapkan. Dengan baju yang banyak nak tunggu turn nak kena basuh, dengan rumah yang bersepah. Pening kepala mak nakk. Rasa cam nak dok kampung teruih hilang masalah! 

Sebelum tu, selamat hari raya aidiladha wahai silent readers ku *bajet cam ada ja silent readers giteww*. Tahun ni turn kampung husband beraya tapi kitorang balik kampung iolls dulu sebab kakak aku yang sulung tu bertunang 13hb lepas. Alhamdulillah semuanya berjalan dengan lancar walaupun hari tu seharian hujan. Hujan rahmat. Cerita tunang tu nty aku up entry lain naa. Aku tengah dok kumpul gambar nan hadoo tu. 

Kitorang gerak balik kuala kurau subuh sabtu. Nak elak jammed ceritanya. Nasiblah baik memang x jam. Dan nasib baik jugakla zara's behave ja sepanjang jalan sebab diorang tido x sedar langsung. Dan ummi diorang pun ngikut jugaklah jejak langkah diorang. Kroih kroih haku dalam keta. Ciann husband kena drive sensorang. Memang x guna betui wife dia ni, mihmihmih

Sampai kuala kurau dalam kol 10 pagi cenggitulah. Winduu sangat kat kampung ku nan indah ni. Rasa macam 10 tahun baq anggg x balik padahalll.. Kat kampung musim hujan kot sebab time aku balik tu hujan x benti. Matahari pun cam malu2 ja nak kuar. Parit dalam yang amat. Syiokk oii kalau dapat berkubang ekeke..

Balik teluk intan hari senin. Senin aku cuti oii. Nasib badan boss bagi cuti kalau x memang aku majuk dengan bos 7 hari 7 malam. X kira. Xdak cuti pun aku apa ada hal, mc lah. Pedulik lah. Raya kat teluk intan x meriah sangat sebab malam raya tu mak mentua aku x masak pape. Biasa kan kalau nak raya ni orang busy masak rendang ayamlah ketupat lah tapi rumah FIL xdak buat apa. Malam tu kitorang buat cocktail ja tu pun untuk makan2 sambut bufday ayah. Mak cakap esok kan semua dah nak balik xpyh la nak masak apa. Just p rumah opah makan kat situ saja. Jadi lah kan. Betui jugak. Semua balik time hari raya membazir kot kalau nak masak. 



Senyum lebar ayah dapat hadiah tv 40inci. Hadiah dari anak2.. Kebetulan tv kat rumah rosak sebab tu la bagi hadiah tv. Kek tu plak mak yang tempah. Snow cheese namanya. Memang sedapp sangat. Kalah secret recipe. Cheese dia memang penuh. Bila makan tu rasa cheese sesaja. Niat di hati nak makan banyak tapi iolls takuit nty badan naik, acaner tu? Hmm..
Esoknya macam biasa sebelum p semayang raya kitorang akan p rumah opah cu (adik opah). Rumah opah cu sebelah rumah FIL ja. Memang tu la rutin setiap kali raya mesti kena p rumah opah cu dulu makan2. Pastu semua p semyang raya, aku yang x p semayang ni p rumah opah sesiap tunggu FIL kat sana. Kat rumah opah dapatlah rasa nasi impit semua. Seronok sebab tok siap bertakbir lagi. Lain sangat dengan famili aku. 

Petang tu aku n husband bawak zara's p tengok orang sembelih lembu. Kat kampung husband ada 3 ekor lembu korban. Sakan jugaklah korban kat sini. Dapatlah sikit daging bawak balik kl. Rejeki hikhik. Malam tu kitorang gerak balik kl sebab besoknya gue mauu keja. Xdak cuti2 dah. Sedihh aku nak p keja balik. Dah lama cuti rasa liat plak nak p keja. Besa la kan . Semua orang macam aku kecuali husband. Dia punya semangat nak p keja lain macam. X seronok kalau nak ajak dia cuti. Mesti dalam mimpiku lah. Susah nak tengok husband cuti. Husband ni xtau penat kah??




Okbai

P/s: syukur masih diberi kesempatan untuk aku dan keluargaku beraya bersama. Syukran Ya Allah ;)